تو آمدی و گلی در کویر زندگی روئید .... چه نعمت بزرگی !
صدایت را بر روی زخمهایم میکشی ... چه مرهم عزیزی !
وحشت فرداهای بی تو را به دوش خویش میکشم ... چه بار سنگینی !
آن گونه خود را به وجودت وابسته کرده ام که هیچ کودکی بر مادر خویش چنین وابسته نیست ... چه اعتراف عظیمی !
دوستت دارم بیش از هر آنچه در دنیاست ... چه حس زیبایی !
جز تو هیچ کس با من نیست ...
جز تو هیچ کس در من نیست ...
من از ریاضیات تنها همین را میدانم ..." من منهای تومساوی صفر "
تقدیم به زیباترینم مهربانترینم...
بهترین چیزارو به مهربان ترینت هدیه میدیا...مثل همیشه عالیه!
موفق و شاد باشی